~ Bezoek 1: Analyse ~

Op 23 februari hebben we David voor het eerst ontmoet. De bedoeling van het bezoek was het project (met name het co-create concept) uit te leggen. Anderzijds gaf dit bezoek ons de mogelijkheid om David te leren kennen en ook zijn beperkingen te visualiseren.

Tijdens ons eerste bezoek werd duidelijk dat David positief in het leven gesteld is (getuige ook de humor die hij heeft rond zijn beperking) en zichzelf behelpt.

Zo kan men in onderstaand filmpje zien hoe hij een systeem bedacht heeft om toch zelfstandig zijn jas uit te doen.

1. De jas ZELFSTANDIG uittrekken

Hieruit kunnen we afleiden dat:

• David het zeer belangrijk vind dat hij zijn jas zelfstandig kan uit doen. Hij wees er ons zelfs op dat we hem niet mochten helpen op dat moment. (zie 0:12min)
• het enige tijd duurt, ivm ons, om zijn jas uit te doen. 
• hij ergonomisch zeer belastende toeren uithaald om zijn jas uit te kunnen doen waarbij hij maximaal gebruikt maakt van zijn bewegingsmogelijkheden.
• David zich vrijwel gemakkelijk kan verplaatsen op zijn rollend stoeltje. Binnenshuis is hij hiermee heel mobiel.
• hij zich moet vasthouden aan de rolstoel omdat hij anders dreigt zijn evenwicht te verliezen. (zie 0:48min) 
• hij de vensterbank gebruikt als haak om zijn jas in te haken. Zonder kap aan zijn jas zou dit niet lukken. (zie 1:19min)
• hij in deze houden kracht genoeg heeft om zich af te duwen met mijn benen. Zolang er maar een houvast zodat hij geen evenwicht verliest. De muur kan hier al voldoende zijn. (zie 1:50min)
• berperkt is in vrijheid met zijn handen omdat hij recht staat. Zit oplossing om de handelingen uit te voeren is dan ook zeker niet weg te denken. (zie 2:19min)
• hij enorm beperkt is in vrijheid met zijn armen. Rotatie bewegingen van de linkerarm zijn quazi onmogelijk. Alsook andere beweging zijn mogelijk en de armen blijven steeds dicht bij het lichaam.(zie 2:29min)

2. De jas MET HULP aantrekken

Voor het aankleden is David momenteel altijd aangewezen op hulp wegens de beperkte bewegingsvrijheid van zijn armen. Als we er in slagen om hierover een zelfstandig hulpmiddel te ontwikkelen kunnen we David de vrijheid geven om te kiezen wanneer hij zijn jas wil aan doen zonder hiervoor hulp te moeten inschakelen van de verpleegster.

Hieruit kunnen we afleiden dat:

• er genoeg ruimte is om een vaste "installatie" te plaatsen aangezien dit hulpmiddel enkel voor thuis gebruik zal dienen en nodig is.
•  door zijn beperkte vrijheid van de armen moet zijn jas op een speciale manier aangedaan worden waarbij op een zeker ogenblik de rechterarm gestrekt wordt naar beneden. Hij kan beide armen naar beneden laten hangen, dit biedt mogelijkheden om de jas aan te trekken. (zie 0:39min)
• hij mits enige concentratie zijn jas zelf kan dicht ritsen tot op een zeker niveau waar hij dan verder trekt met zijn mond. (zie 1:24min)
• wanneer hij stil staat is hij instaat om even de rolstoel los te laten. (zie 1:24min)
• hij objecten spontaan grijpt tussen zijn wijs en middelvinger ipv gebruikelijk dit tussen duim en wijsvinger te doen. (zie 1:38min)
• voor het uitdoen van de jas gaat Suzan eerst de jas van de schouders gaan halen, Dezelfde beweging als wij dat doen. Dit was ook de eerste functie van de vensterbank van het vorig filmpje. Dit zal voor ons de eerste stap zijn bij het uitdoen van de jas met de jashulp. (zie 2:06)

In een volgende fase zullen wij als ontwerpers nieuwe concepten genereren en samen met David uittesten.

Algemeen besluit

Dit zijn de twee benchmarks die gehanteerd moeten worden tov de te ontwikkelen jashulp. David gebruikt momenteel geen commercieel hulpmiddel daar hij zelf creatief genoeg is om een oplossing binnenhuis te zoeken. 

• Hij gebruikt de vensterbank als haak voor zijn jas uit te trekken.
• Via een sleutelhanger ring die hij in zijn rits sluiting heeft laten monteren kan hij zelfstandig zijn jas sluiten.